Dit orgel behoort tot de categorie straatorgels of pierementen en is voorzien van bourdon-pijpen. Het is in 1905 gebouwd door de Antwerpse orgelbouwer Koeningsberg en dankt zijn naam aan de blauwe trommels die er van oorsprong in hebben gezeten. De Blauwe Trom is in de loop van de jaren meerdere malen ingrijpend gerestaureerd, ondermeer door Carl Frei. Zo is het front in 1960 vervangen door het huidige front van een “De Vreese” orgel.
De meest recente restauratie dateert van 2020/2021 en is uitgevoerd door Martin Conrads. De afbeeldingen op de voorzijde zijn van de bekende Helmondse bouwwerken. De Blauwe Trom kwam na vele omzwervingen en wisseling van eigenaren in 1974 in Helmond terecht. Wie goed naar de Blauwe Trom luistert, hoort dat dit orgel verschilt van dansorgels. Pierementen kenmerken zich namelijk door hun frisse, lyrische en soms zelfs weemoedige klank. “Pierement” is een term die sinds 1912 wordt gebruikt. Sommigen beweren dat de term afkomstig is van de orgelbouwer Pierre Amant, maar niemand heeft ooit een orgel van zijn hand gezien. Anderen zeggen dat de term komt van ”pieren” of “pierewaaien”, wat zwieren of dansen betekent.
De restauratie is mede mogelijk gemaakt door de Gemeente Helmond, Stichting vrienden van Draaiorgels Helmond en de Stichting Draaiorgels Helmond.